zamana dair

toprak rengi uykular;
bakıra dönüşmüyor,
belki de en çok;
   / şikayetçiyim(!)
ağarmayan sabahlardan yana.
dualar;
delmiyorsa gökleri.
boz bir at şahlanmıyorsa
engin kırlarda.
hatırla ki;
an'ların durduğu vakittir...

* * *

sevdalar adını, adımı /veya adlarını
arıyor mevsimini kaybetmiş,
hicranlı yüreklerde.
varoluş(!)
   / çaresizlik girdabı
ayrılık(!)
   / belki de,
acı çekme vakti...

* * *

dar gelir bu beden;
iki metre kefene.
yaşamak; kefenden de dar
ve belki de;
öylesine nâr(!)
yak gitsin geride kalan ne varsa;
yaşamdan çaldığım bir kaç dakika,
bütün ömrümden,
tek arta kalan...

* * *

toprak rengi uykuların,
bakıra dönüşmediği yerde.
toprak rengi uykuların
bakıra dönüşmediği mekanlarda.
kaç mevsim son-bahar,
kaç mevsim adını yitirmiş.
zaman bilgelik zamanı;
varsın bu mevsim de sonbahar olmasın,
çaresizlik girdabında; adımız
  / belki de
acının tâ kendisi....

10ekim05

mustafa nazif