şey'e ve her şey'e

devşirme hüzünler biriktiriyorum.

sol yanımda:
bir güvercin kanadına yüklediğim

bütün umutlarım

gecenin karanlığında yol alıyor,
usul ve ürkek...

dostun gözlerine yansıyan
bir hiçim belki de

ve sonsuzluğa karışan bir adım

gölge-siz,
yok'sun...

bir ayrılık sarmalında;
göçebe kavuşmalarımız sürgün.
hey-hat; ki yorgun
adımlarımız zamana karışmış,
ah; bir de, "gel" desen...

bir sesin var zamanı kurcalayan;
bir o kadar delik deşin eden.
zaman bütün kötü niyetlerini kusarken

ayak diremek belki de; yaşamak:
"şey'e ve herşey'e inat"....

 

9 mayıs 2005 - Enkara 
mustafa nazif